Jako nauczyciele i uczniowie mamy niepowtarzalną chyba w żadnej innej zawodowej czy życiowej szansę – co roku mamy nowy początek. Zaczynamy wszystko od nowa: rok szkolny, poznawanie nowych osób, przerabianie podobnych tematów. Dzięki temu możemy ciągle doskonalić siebie i dawać sobie nowe szanse i nowe nadzieje na nadchodzący czas. Taka duchowa i zawodowa odnowa po wakacyjnym odpoczynku.

W ubiegłym roku padło kilka pomysłów na rozpoczęcie roku, w tym konspekt dla zerówki, który można znaleźć tutaj. W tym roku poświęcimy chwilę maluchom.

Religię w przedszkolu czas zacząć

Dzieciństwo to bardzo ważny czas w życiu człowieka. W dorosłym życiu dziecko może nie zapamiętać większości treści, które zostały mu przekazane przedszkolu, jednak umiejętności (choćby trzymania kredki czy nożyczek) i wrażenia emocjonalne zostaną z nim na zawsze. Dlatego tak istotne jest wychowanie religijne malucha. Rodzice, powierzając nam swoje pociechy, słusznie oczekują od nas jak najwyższej jakości naszej pracy (o naszym Mocodawcy z Wysoka już nie wspominając:-)). Jesteśmy dla dziecka nie tylko nauczycielami wiary, ale także wychowawcami i przewodnikami. Jednocześnie sami możemy się wiele od dzieciaków nauczyć! Pierwsze zajęcia są więc decydujące, to od nich w głównej mierze zależy, jak będzie wyglądał cały rok szkolny, nasz i naszych podopiecznych.

Pominiemy dzisiaj zagadnienie adaptacji dzieci, które dopiero do przedszkola trafiły – zagadnienie to zostało częściowo we wspomnianym już powyżej wpisie. Dzisiaj parę słów o maluchach, które już uczestniczyły w religii i wracają do nas po wakacjach.

Na początek przykładowy konspekt takich zajęć:

Istotnym elementem materiały jest wprowadzenie zasad. Istnieje na to wiele sposobów, ja proponuję identyfikację wizualną poszczególnych momentów zajęć. Rysunki ułatwią dziecku zrozumienie tego, co będziemy, jako grupa, w danym momencie robili. Można je użyć jednokrotnie, właśnie na tych wprowadzających zajęciach, albo stosować stale w ciągu roku.

Moja wersja jest jedynie propozycją, wykonaną z pomocą narzędzia graficznego, jakim jest Canva. Zachęcam do samodzielnych prób, wyśmienicie nadaje się do tego również kreator twinkl.

Ustalony schemat zajęć i powtarzalne elementy sprawiają, że dziecko czuje się bezpiecznie. Jest to dobry grunt do rozbudzania ciekawości. Pamiętajmy, że w stresie i niepewności nasz mózg nie będzie przyswajał informacji ani budował pozytywnych skojarzeń z danymi zajęciami i osobą prowadzącego, a tego efektu chcemy uniknąć.

W konspekcie jest również zaproponowana piosenka, która może być modlitwą malucha na rozpoczęcie lub zakończenie zajęć:

Jestem jeszcze małym dzieckiem, C G C G

ale serce duże mam. C G C

Więc zapraszam Ciebie Boże, G7 C

miejsce w sercu Tobie dam. F G C C7

Więc zapraszam Ciebie Boże, F G7 E a

miejsce w sercu Tobie dam. F G C

Ważne zadanie

Na zakończenie kilka zdań, które mam nadzieję, pozwolą się zainspirować do wytężonej, ale i pełnej radości pracy:

Proces wychowawczy, niepozbawiony przecież błędów i ograniczeń, wymaga cierpliwości i oddania, i jest cennym miejscem wzrostu i dialogu. Dobrze jest, jeżeli katecheta wykształci w sobie gotowość do bycia wychowywanym podczas wychowywania; samo doświadczenie bowiem jest laboratorium formacyjnym, w którym dochodzi do głębszego przyswojenia treści.

Dyrektorium o katechizacji, 2020 r.

Życzę dobrego, owocnego roku, pełnego sukcesów i uczenia się na błędach. Powodzenia!